Opis
Molibden – pierwiastek śladowy, którego zawartość w ciele dorosłego człowieka nie przekracza 10 mg.
Niemniej jednak absolutnie konieczne jest działanie czterech enzymów, od których zależy w pełni metabolizm kwasów nukleinowych (DNA i RNA) oraz neutralizacja toksycznych substancji.
Enzymy te wymagają obecności molibdenu (molibdenzymów), kontrolując neutralizację, w szczególności alkoholu i siarczynów – soli kwasu siarkowego. Siarczyny napotykamy nie tylko w przemyśle chemicznym, są one również używane jako konserwanty, na przykład do wina i cydru, a także do suszonych owoców. Substancje te są jednymi z najbardziej powszechnych alergenów pokarmowych.
Molibden zawierający enzym – oksydazę siarczynową – przekształca toksyczne siarczyny w praktycznie nieszkodliwe siarczany, które są szybko wydalane z organizmu z moczem. Molibden znajduje się w pożywieniu: w roślinach strączkowych, orzechach, a także produktach zwierzęcych (głównie z wątrobą). Jego zawartość w pożywieniu zależy całkowicie od poziomu molibdenu w wodzie glebowej i dlatego może być bardzo różna.
Funkcje molibdenu w organizmie ludzkim:
- oksydaza ksantynowa – jeden z enzymów zależnych od molibdenu
- jest bardzo ważny dla funkcjonowania komórek wątrobowych oraz fagocytów, które są odpowiedzialne za wchłanianie i niszczenie patogenów w walce z infekcjami
- długotrwałe stosowanie molibdenu zmniejsza wchłanianie miedzi, co jest szczególnie ważne, gdy w tkankach i krwi występuje jej nadmiar, np. w chorobie Wilsona lub w przypadku toksycznego działania miedzi w niebezpiecznych branżach
- przekształca toksyczne siarczyny w praktycznie nieszkodliwe siarczany, które są szybko wydalane z moczem.
Skutki niedoboru molibdenu:
- zwiększona skłonność do stanów alergicznych (astma, egzema, inne problemy skórne)
- zwiększona skłonność do infekcji (drogi oddechowe, przewód pokarmowy)
- zwiększone gromadzenie miedzi w tkankach.
- zwiększa negatywny wpływ siarczynów, które mogą być obecne w żywności i napojach (konserwanty)
Uważa się, że istnieje antagonistyczny związek między molibdenem a miedzią i siarczanem.
Przyczyny niedoboru molibdenu:
- niewystarczający poziom minerału w pożywieniu
- niewystarczający poziom minerału w glebie
Molibden zawiera specjalnie dobraną formę molibdenu, która łatwo wchłania się do krwi i jest kierowana do docelowego narządu bez żadnych strat. Jest odpowiedni dla wegetarian, wegan i ludzi na wszelkiego rodzaju dietach oraz dla osób z alergiami pokarmowymi.
